دوره فن خطابه

توجه به ابزار احساس و رفتار مخاطب شناسی توجه به شرایط انتخاب موضوع توجه ویژه به شروع نوشتن طرح سخنرانی مساله یابی و تعیین زاویه دید نقطه اوج و خاتمه در سخنرانی مطالعه و یادداشت برداری (فیش نویسی ) چینش مطالب بر اساس تاثیرگذاری در اندیشه

 اشرف مواد : قرآن و روایات ( احادیث ، ادعیه ، زیارات ماثوره و سیره معصومین علیهم السلام شامل فعل و تقریر معصومین علیه مالسلام) سایر مواد : شعر ، داستان ، قطعات ادبی ، ضرب المثل ، تمثیل ، تشبیه ، مثال ، نمونه ، نقل قول بزرگان ، سیره ی بزرگان ، آمار ، طنز ، لطیفه ، کنایات مردمی و...

 به کار گیری کلمات و جملات زیبا و موزون از جمله شعر ، قصه ، فطعات ادبی و داستانی . به کارگیری روش های ارتباط غیر کلامی ( به جا و هماهنگ با کلام ) انواع ارتباط غیر کلامی: زبان آوایی : فراز و نشیب ،سرعت و فرصت ، تغییر لحن در کلمات غیر زبان آوایی :حالات چهره ، تماس چشمی ، حرکت دست و سر و بدن و... گره زدن بحث با مخاطب رعایت اصل تنوع ( تنوع در مواد ، در روش های غیر کلامی ، در مخاطب قراردادن و ... خلاقیت در اجراء شروع و پایان جذاب و به یادماندنی صوت زیبا برانگیختن اعجاب مخاطب خرق عادات کلیشه ای در محتوا وا اجراء

 تعریف ضرورت انواع: به لحاظ موضوع : اخلاقی ، عرفانی ، سیاسی ، اجتماعی و ... . به لحاظ سبک و اسلوب : حماسی ، خطابی ، محاوره ای ، تجزیه و تحلیل ، توصیف و تبیین و ... . به لحاظ ابزار : رادیو ، تلویزیون ، منبر و ...

 رسا گویی( همراه با عنوان و موضوع جذاب ) ابهام گویی ( ابهام در موضوع نه در مطالب ، مناسب با برخی اقشار ، از حوصله مخاطب خارج نباشد) در ذیل هر یک از این قالب کلی روش های ذیل می تواند اجراء شود : طرح سؤال (کاربردی و مناسب با مخاطب باشد ، و در عین حال در حد ضرورت پرورش داده شود ، حتی المقدور از زبان و با ادبیات مخاطب باشد ، واقعا مطرح باشد و بی جهت ذهن مخاطب را درگیر نکند ، به خوبی جواب داده شود) تعریف از مطلب ( تعریف از خود مطلب ، تعریف از منبع ، تعریف از گوینده یا نویسنده مطلب) ضرورت مطلب تقسیم بندی اعجاب سایر روش ها

 سخنران ( ویژگی های علمی ، اخلاقی ، شخصی ، شخصیتی و فنی ) مخاطب ( سن و جنسیت ، فهم و تحصیلات ، میل و نیاز ، داوطلب و اجباری ، جغرافیا و فرهنگ و آداب و رسوم ، ذائقه شناسی و ادبیات گفتار ، تعداد ، ویژگی های روحی ، دین و مذهب ، متاهل و مجرد و... ) سخن و پیام ( پیام و اهداف کلی که از آیات و روایات به دست می آید ، ویژگی های کلی سخن پیام های خرد و جزیی )

دسته بندی مطالب( جدید ، فایده دار ، منطقی و ...) تکار مناسب مطالب ( لفظی و مفهومی) اتخاب عنوان برای سخنرانی (جذاب و کوتاه) استفاده از کلمات و جملات ویژه و برجسته سازی آن استفاده از زبان طنز و کنایه ارائه جمع بندی در پایان سخن

دسته بندی و نظم منطقی مطالب. تکرار مطالب در صورت لزوم (لفظی و مفهومی). به کاربردن جملات کوتاه و عبارات روان و گویا. ارائه جمع بندی در پایان سخن ، عینی کردن بحث ( استفاده از تمثیل ، مثال ، نمونه ، داستان و ...)رعایت هم سطحی بحث با مخاطبین. توجه به موانع ارتباطی ( تیک های کلامی و حرکتی سخنران ، وضعیت نامطلوب سخنران و جلسه ، لهجه نامناسب سخنران و...) .

عوامل ظاهری ( تسلط بر بحث ، همراه داشتن یادداشت و طرح سخنرانی ، کسب تجربه ، عدم تلقین و اقرار به ضعف خود ، عدم توجه به شان و تحصیلات بالای مخاطبین ، توجه به اجرای قوی در شروع ، شکستن فضا و حریم های کاذب بین سخنران و مخاطبین به ویژه در ابتدای سخنرانی و ...) عوامل باطنی ( توکل به خدای متعال ، توسل به معصومین علیهم السلام ، با وضو بودن ، قبل از سخنرانی نماز خواندن یا روزه گرفتن و...)

مستند سخن گفتن به ویژه در استفاده از منابع معتبر (اشخاص یا کتب یا ...) و ابراز در استنادگویی. غنای علمی بحث و تسلط در بیان آن کشف رابطه های نو ، ارائه زاویه جدید در مباحث و نکته پردازی پرورش مطلب ( توضیح و تحلیل مناسب مطلب) صحت گفتار ( آیات ، روایات ، اشعار و... جملات و کلمات عادی ) استفاده بجا از مواد مختلف عدم پراکنده گویی در مباحث و ...