خداشناسی قرآنی کودکان: پاسخ به ۴۰ پرسش کودکان و نوجوانان درباره خدا
این کتاب به چهل پرسش کودکان و نوجوانان درباره ی خدا پاسخ داده شده است. در بخشی از این کتاب چنین می خوانیم: «...زمانی که کودکان و نوجوانان نزد ما می آیند و سؤال هایی درباره ی مفاهیم و معارف دینی می پرسند، فرصتی فراهم می گردد که با استفاده از میل درونی این گروه، آنان را یک گام به هدف زندگی و قدمی دیگر به قله ی کمال نزدیک سازیم. به راستی باید لحظه ای را که فرزندان یا شاگردان ما پرسشی دینی مطرح می سازند، غنیمت شمرد؛ چون خود آنان آغازگر گفت وگو بوده اند، به این دلیل آمادگی بیشتری برای شنیدن دارند و پاسخ گویی ما به عنوان یک برنامه ی آموزشی تربیتی، مؤثرتر، راحت تر و طبیعی تر پیش خواهد رفت...». همچنین در بخشی از مطلب باعنوان «بازگویی پرسش با زبان ساده» نیز چنین می خوانیم: «...در صورت نیاز، مناسب است که پرسش فرزند یا شاگرد خود را یک بار با ادبیات خودمان برای او تکرار کنیم. این کار، هم نوعی همراهی با پرشگر به شمار می آید و هم او را برای شنیدن دقیق پاسخ آماده می سازد. در ضمن، با این کار، شیوه ی درست طرح پرسش را نیز به او می آموزیم. رسول خدا(ص) فرموده اند: «حسن السؤال نصف العلم؛ خوب پرسیدن، نیمی از دانش است.» بر این اساس، وقتی درست پرسیدن را به پرسشگر خود می آموزیم، او را از نصف دانش بهره مند ساخته و نیمی از راه کسب علم را برایش هموار کرده ایم. سپس با پاسخ درست و دقیق، نیم دیگر علم را به او می آموزیم.
اگر برای پاسخگویی شایسته به زمان نیاز دارید تا فکر یا مطالعه کنید و می توانید با فرصتی یک روزه یا یک ساعته، پاسخ بهتر و دقیق تری ارائه کنید، از مخاطب خود بخواهید که در زمان دیگر، دوباره پرسش خود را مطرح سازد. همان گونه که پیش از این نیز گفتیم، سراسیمگی در مواجهه با پرسش های اعتقادی، باعث خطاهای گوناگون در پاسخ گویی خواهد شد و بر مشکلات فکری کودکان و نوجوانان خواهد افزود، این احساس که «اگر من الان جواب دهم پرسشگر گمراه خواهد شد.» باعث عرضه ی پاسخ های ضعیف و تشویق آور می گردد؛ البته ارائه ی برخی مقدمات و برخی توضیحات تا زمان عرضه ی پاسخ بهتر، اشکالی ندارد؛ ولی اگر با یک مطالعه، پاسخ بهتر و جامع تری می توان ارائه داد، در پاسخ گویی شتاب نکنید. رسول خدا(ص) فرموده اند: «درنگ از خدا و شتابکاری از شیطان است.» عمل به این حدیث شریف، در کار پاسخگویی به پرسش های مذهبی کودکان و نوجوانان، ضروری تر و مهم تر است...»
