اخلاق معاشرت
این کتاب که بوسیله نویسنده ای توانا در حوزه معارف اسلامی تألیف یافته، به بررسی ابعاد حیات طیبه برای یک مسلمان می پردازد. نویسنده با موضوع شناسی زوایای مختلف زندگی با استفاده از متن دین که قرآن و احادیث می باشد به روشن کردن زندگی مورد تایید دین می پردازد.
در اينكه «چگونه بايد زيست » و چه سان با ديگران بايد رابطه داشت، نكته اى است كه در بحث «آداب معاشرت » مى گنجد.
بر خلاف فرهنگ غربى، روح و محتواى فرهنگ دينى ما بر پايه «ارتباط »،«صميميت »، «تعاون »، «همدردى» و «عاطفه» استوار است. جلوه هاى اين فرهنگ بالنده نيز در دستورالعملهاى اخلاقى اسلام ديده مى شود.
«زندگى مكتبى »، در سايه شناخت اين رهنمودها و به كار بستن آنها درصحنه هاى مختلف زندگى است، نه با شعار و ادعا. به هر ميزان كه معيشت و معاشرت ما با اينگونه هدايتهاى دينى در مقوله رفتار، هماهنگ باشد، به همان اندازه زندگيهايمان «مكتبى» است. مسلمان بايد به گونه اى در چارچوب اصول وسنن فرهنگ دينى خودش زندگى كند كه با شهامت و افتخار، بتواند «امضاى دين »را پاى همه رفتارش بگذارد و زندگيش «برچسب اسلام » داشته باشد و الگوى اسلامى را بر زندگى خويش در خانه و جامعه، سايه افكن سازد.
«آداب برخورد»، «ديد و بازديد»، «رفت و آمد»هاى خانوادگى و دوستانه،نحوه «گفتار» و «رفتار» با اقشار مختلف، «دوستى » و حد و حدود آن، مراعات «حقوق ديگران »، «ادب و سپاس و احترام »، از جلوه هاى بارز اخلاق معاشرت است. اين گونه رابطه هاى اجتماعى، با عنوانهاى مختلف و در شرايط گوناگون انجام مى گيرد. گاهى به صورت «صله رحم » است; در ارتباط با اقوام و بستگان.گاهى نام «عيادت » به خود مى گيرد; در مورد بيماران. گاهى نسبت به برادران وخواهران دينى، عنوان «زيارت » مى يابد، گاهى با همسايگان است، گاهى بامستمندان. گاهى هم بر محور اطعام است و گاهى به شكل مسافرتهاى دور ونزديك و بردن هديه و آوردن «سوغات سفر». گاهى هم براى شركت در مجلس عقدو عروسى يا مشاركت در مراسم سوگ و تسليت گويى است.
