بچه پیراهن

در کتاب «بچه پیراهن »، مهری ماهوتی طبیعت، اشیا و مسائل روزمره را دستمایه‌‌ای برای خلق فضایی خیال‌‌انگیز و شاعرانه قرار داده است.
مدیوم شعر اساساً برای ارائهٔ احساسات و عواطف بشری مناسب است. از آنجا که کودکان، نسبت به بزرگسالان و در بسیاری از موارد، قوهٔ خیالِ پویاتر و زنده‌تری دارند، ارتباط راحت و خوبی با شعر برقرار می‌کنند.

بخش‌هایی از کتاب بچه پیراهن:

 تق تق تتق بر در زدم
با جیک و جیک نازکم
از تخم بیرون آمدم
مامان من جیغی کشید
بابا خروسم ذوق کرد
آواز او هر جا رسید:
«آمد به دنیا یک پسر
قوقول قوقول بابا شدم
بابای یک کاکل به سر.