زود باور

کتاب مصوّر " زود باور "، داستانی تخیلی از سری داستان‌های «پروانه‌ای که روی بال‌هایش دنیا را داشت» ‌است که به سبک کودکانه و برای گروه‌های سنّی (ب) و (ج) تدوین شده است. هدف از نگارش این داستان، نکوهش زودباوری و اعتماد بی‌جا است. در این داستان آمده است: پروانه به خانة زودباور می‌رسد که با اعتماد بی‌جایش به دیگران مدام تو دردسر می‌افتد. پروانه با دیدن وضعیت زودباور به سراغ یار تودلی او، «گول خورک» می‌افتد و با هم به کنار برکة در دنیای بال‌های پروانه می‌روند. آن‌ها با مرغ‌ماهی‌خوار و خرچنگ و ماجرای گول خوردن ‌ماهی‌ها توسط مرغ ماهی‌خوار آشنا می‌شوند. از آن به بعد گول‌خورک متوجه اشتباهاتش می‌شود و زودباور نیز به معلّمش قول می‌دهد که بی‌جهت حرف کسی را باور نکند. پیام این داستان به مخاطبان این است که نباید بدون تعقل و از روی خوش‌باوری به حرف‌های دیگران اعتماد کنند.