جلوه‌گری‌های شعر در آموزش کودکان و نوجوانان

خواندن شعر را باید از جمله کار‌آترین ابزارهای آموزشی «نابساوا» (غیرقابل لمس) دانست که مانند نگاه، سکوت، محبت، کلام و... احساس‌ها،‌ادراک‌ها و هیجان‌های درونی را بر می‌انگیزاند و شور و حال یاد دادن و یاد گرفتن را به نمایش می‌گذارد. برقراری ارتباط با ابزاری به نام شعر قدرت افزون‌تری برای یادگرفتن می‌آفریند؛ به ویژه در کودک و نوجوان که یادگیرندگان پاک دل و بی‌آلایش‌تری هستند. هم‌چنین اگر شعر با موسیقی همراه شود، تأثیر آن چندین برابر خواهد شد. شعر و موسیقی از هم جدا نیستند. معلّمانی که با بیان شعرگونه یا شعر آمیز، با شاگردان خود حرف می‌زنند، تأثیر بیش‌تری بر یادگیری بچّه‌ها دارند. کتاب حاضر، به کاربرد شعر در آموزش کودکان و نوجوانان اختصاص یافته و نمونه‌هایی از شعر کودک را به عنوان نمونه آورده است. شخصیت‌یابی با شعر، شعرشناسی، میهمانی شعر در کلاس درس ‌و کارویژه‌های شعر در آموزش (بهار، تابستان، پاییز و زمستان) از جمله قسمت‌های کتاب است.