لیلی نام تمام دختران زمین است
لیلی نام تمام دختران زمین است اثری از عرفان نظرآهاری، نویسنده و شاعر ایرانی است که اولین‌بار در سال ۱۳۸۳ منتشر شد. نظرآهاری با زبانی شبه منثور، در این کتاب از سرشت آمیخته به عشق زنان می‌گوید. تصویرگری مدرن و طراحی بسیار هنرمندانهٔ کتاب هماهنگی بسیاری با موضوع عرفانی – عاشقانهٔ آن دارد.
کتاب، شامل ۱۳ داستان کوتاه است که موضوع اصلی آنها گفت‌وگو یا ماجرای ساده بین لیلی، مجنون، خدا و شیطان است. این داستانک‌ها که از زبان سوم شخص روایت می‌شوند، حرف‌هایی فلسفی دارند و به نوعی با داستان لیلی و مجنون پنج گنج (خمسهٔ) نظامی در ارتباط‌ند.
در ادامه بخشی از این کتاب را با هم می‌خوانیم:
«خدا مشتی خاک را برگرفت. می‌خواست لیلی را بسازد، از خود در او دمید. و لیلی پیش از آنکه باخبر شود، عاشق شد. سالیانی‌ست که لیلی عشق می‌ورزد. لیلی باید عاشق باشد. زیرا خدا در او دمیده است و هر که خدا در او بدمد، عاشق می‌شود. لیلی نام تمام دختران زمین است؛ نام دیگر انسان.
خدا گفت: به دنیایتان می‌آورم تا عاشق شوید. آزمون‌تان تنها همین است: عشق. و هر که عاشق‌تر آمد، نزدیک‌تر است. پس نزدیک‌تر آیید، نزدیک‌تر. عشق، کمند من است. کمندی که شما را پیش من می‌آورد. کمندم را بگیرید. و لیلی کمند خدا را گرفت.
خدا گفت: عشق، فرصت گفت‌وگو است. گفت‌وگو با من. با من گفت‌وگو کنید.
و لیلی تمام کلمه‌هایش را به خدا داد. لیلی هم‌صحبت خدا شد. خدا گفت: عشق، همان نام من است که مشتی خاک را بدل به نور می‌کند. و لیلی مشتی نور شد در دستان خداوند.»
