احکام و آداب سفر

سفر به معناي سير و پيمودن مسافت است. در فرهنگ اسلامي سفر داراي انواعي است: عبادي، اقتصادي، سياسي، تفريحي، دنيوي، اخروي... . در اشعاري كه به منسوب به اميرمومنان عليه السلام مي باشد چنين آمده است: در جستجوي بزرگي‌ها و ارزش ها از وطن خود راهي غربت شو و مسافرت كن، زيرا در مسافرت پنج نماينده وجود دارد: برطرف شدن غم و غصه، به دست آوردن بودجه زندگي، كسب دانش، اطلاع از آداب و رسوم ديگران و مصاحبت با افراد بزرگوار. مسافرت در اسلام علاوه بر آداب و رسوم خاص خود داراي احكام و مسائلي است كه بر هر فرد مكلف يادگيري و انجام نيز تقيد و تعهد نسبت به آنها لازم و ضروري است. کتاب حاضر شرح آداب و احكام سفر و مسافرت از ديدگاه اسلام و فقه اسلامي است.