رفتن به محتوای اصلی

شعر ابرهای دوره گرد شاعرند

شعر ابرهای دوره گرد شاعرند

ابرهاي دوره گرد، شاعرند
ابرهاي دوره گرد، شاعرند
    شعرشان به چشم آب، آبي است
        مثل خنده انار، دلنشين
            مثل اشك روشن گلابي است


ابرهاي دوره گرد، شعر را
    شادمانه تا بهانه مي‌كنند
        بي مجاز و استعاره، ساعتي
            توي دست باد، خانه مي‌كنند


ابرها به كوه و دشت مي‌رسند
    پا به پاي بادهاي رهگذر
        توي ذهنشان جرقّه مي‌زند
            ناگهان هزار بيت، شعرتر


شعر ابر، جو به جو، ترانه خوان
    مي‌رود چو موج‌هاي بي‌قرار
        حفظ مي‌كنند شعر ابر را
            سبزه و گل و شكوفه و بهار.

شاعر: تقي متقي ـ سال: تير80

موضوع کودک و نوجوان
مستندات
ایتا روبیکا