شعر دشت رويا
ناگهان لحظه‌هاي خالي را
نغمه‌هاي پرنده‌اي پر كرد
غنچه‌اي ناگهان شكوفا شد
دشت را عطر خنده‌اي پر كرد
در افق بين آسمان و زمين
يك گل زرد آفتابي شد
آسمان روشن و خيال انگيز
رود بيش از هميشه آبي شد
هر طرف در فضا نمايان شد
فوجهاي قشنگ پروانه
زرد و سرخ و سفيد ... نارنجي
آسمان شد به رنگ پروانه
من پر از اشتهاي يك شاعر
لحظه‌ها را عميق مي‌بينم
در فضايي پر از گل و احساس
شاعر لحظه‌هاي شيرينم
شاعر: محمد جبرئيلي
موضوع کودک و نوجوان
مطالب مرتبط
مستندات
| پیوست | Size |
|---|---|
| شعر دشت رویا از محمد جبرئیلی | 53.81 کیلوبایت |
