مقدمه ای بر شبیه پیامبر (ص)
شباهت بسیاری به پیامبر (ص) داشت. در همان روزهای آغازین حیات مبارکش بود که رسول خدا (ص) با نظاره به جمال و کمال بزرگترین نوه اش فرمود: «تو از جهت آفرینش (صورت) و اخلاق (سیرت و رفتار) شبیه من هستی.» بیش از هفت سال با رسول خدا (ص) زندگی نکرد، ولی در همین مدت به شدت مورد عنایت آن حضرت (ص) بود و استفاده های علمی و تربیتی فراوانی برد.
محبت رسول خدا (ص) به ایشان بسیار فراوان بود و آن حضرت (ص)، گاهی نوهاش را در کارهای بزرگی همانند بیعت رضوان و مباهله با نصارای نجران هم شرکت میداد. رسول خدا (ص) دربارهی او تعریف و تمجیدهای فراوانی نموده است که ایشان بعدها به مناسبتهای مختلف، از آن ها برای معرفی شخصیت الهی خویش سود جست.
ولادت امام حسن(ع) شبیه پیامبر (ص)
به نظر شما نام مبارك کدام امام بزرگوار معنایش: زیبا، نیکو، خوب و اسم درختی خوش نما است که خداوند متعال نامش را برگزيد و پیامبر (ص) بعد از تولّد او اعلام کرد؟[1] پاسخ سؤال در داستان تولّد ایشان آمده است:
در ميان زنان بنيهاشم شور و غوغايي به پا است. حضرت فاطمه زهراء (س) دختر رسول خدا حضرت محمّد (ص) در انتظار فرزندی است. زنها تك و توكی در حال گفتوگو ميباشند و چندتایی هم در همان اتاقی كه حضرت فاطمه زهراء (س) است ماندهاند. راستی فرزند دختر پيامبر (ص) حضرت فاطمه زهراء (س) چه هنگامی به دنيا ميآيد؟ همه منتظر تولد فرزند دختر پيامبر (ص) هستند.
روایتی از فاطمه زهرا(س) برای شبیه پیامبر (ص)
نسيمی كه خنك است و طراوت خاصّی دارد بر شهر مدينه وزيدن گرفته است. ناگهان صدای كودكی همه را متوجه اتاق حضرت فاطمه زهراء (س) مينمايد. زنی با شوق ميگويد: به پيامبر اكرم حضرت محمّد (ص) و حضرت علی (ع) خبر دهيد. امام علی (ع) به اتاقی كه دختر پيامبر (ص) در آن است، وارد ميشود و میپرسد:
- كجاست كودك دلبندم؟ نوزاد را به نزد پدر ميآورند و امام علي (ع) نوزاد را در آغوش ميگيرد. نگاه شادِ پدر بر چهره نوزاد داخل پارچه دوخته ميشود. امام علي(ع) نوزاد را میبوسد. آنگاه چشم بر همسر خويش ميدوزد.
- دوست داري او را چه بناميم؟ امام علي (ع) نگاهي بهصورت نوزاد دلبندش مياندازد و در پاسخ حضرت فاطمه (س) ميفرمايد: «ميداني كه در چنين كار مهمّی، هرگز بر رسول خدا (ص) پيشی نخواهم گرفت.»
- حضرت فاطمه (س) دیگربار لب ميگشايد: «پس منتظر آمدن پيامبر (ص) ميمانيم.» هنوز لحظاتی از گفتوگوی امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) نگذشته بود كه پيامبر (ص) وارد شد. نوزاد به همراه تبريك حاضران در آغوش رسول خدا (ص) قرار ميگيرد.
- پيامبر(ص) نگاهي بهصورت نوه زیبای خود مياندازد. سپس رو به امام علي(ع) ميكند و سؤال ميكند: «آيا او را نامگذاری كردهايد؟»
- يا رسولالله! هرگز من در نامگذاری كودك دلبندم بر شما سبقت نميگيرم.
- پيامبر نوزاد نورسیده و زیبای دحتر عزیزش را در آغوش ميچسباند و نگاهي بهسوی آسمان مياندازد و ميفرمايد: «من هم در نامگذاری این کودک بر خدا سبقت نميگيرم.»
- بعد از دقايقي رسول خدا(ص) به حاضران در مجلس ميفرمايد: «خداوند اين نوزاد را حسن ناميد و ما نيز همين نام را بر او مينهيم.»
- سپس نوزاد را بالای دست ميبرد. ابتدا بر گوش راستش اذان و سپس در گوش چپش اقامه ميگويد.[2]
امام مجتبی (ع) شباهت بسیاری به رسول خدا (ص) داشت. شاید در همان روزهای آغازین حیات مبارکش بود که پیامبر خاتم (ص) با نظاره جمال و کمال او فرمود: تو ازلحاظ آفرینش و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.[3]
شعر برای شبیه پیامبر (ص)
شعر پدرش بود علی (ع)
مادرش فاطمه (س) بود
مهربان مثل پدر
خیر خواه همه بود
بود او در همه عمر
با بدیها در جنگ
و بدش می آمد
از فریب و نیرنگ
نگران اسلام
نگران حق بود
دل او در سینه
آسمان حق بود
راه او راه خدا
صلح او مثل جهاد
صلح او آزادی
بر مسلمانان داد
او گلی بود که از
هر گلی بهتر بود
بود زیبا خوشنام
شکل پیامبر(ص) بود
شاعر: جعفر ابراهیمی شاهد
تولد امام حسن (ع) مبارک.
چون نور جمال مجتبي پيدا شد
بر روي جهان دري ز رحمت وا شد
شد بيت علي منور از چهـره او
مــســرور دل محمّد و زهرا شد
شعر ميلادیه
زهرای اطهر، چشم تو روشن
در ماه رحمت، بادا مبارك
حسن به دنيا آمد، ماهي فروزان آمد
گلی ز گلها آمد. حسن خوشآمد (۲)
شهر مدينه، گشته چراغان
در مقدم گل آينه باران
حسن به دنيا آمد، ماهی فروزان آمد
گلی ز گلها آمد، حسن خوشآمد (۲)
لبخند شادی، بر روی لبها
از ميلاد او شاد است طاها
حسن به دنيا آمد، ماهی فروزان آمد
گلی ز گلها آمد، حسن خوشآمد (۲)
اول پسر هست، از بهر مولا،
اول پسر هست، از بهر زهرا
حسن به دنيا آمد، ماهي فروزان آمد
گلی ز گلها آمد، حسن خوشآمد (۲)
برای آشنایی با مهارتهای موردنیازتان در تدریس میتوانید با کلیک روی هرکدام از موارد زیر، به آنها دسترسی داشته باشید:
- شعر
- اردو
- مثلها
- مسابقه
- گِلبازی
- کلاسداری
- اسباببازی
- نقد داستان
- تربيت برتر
- جدول قرآنی
- پوشش مربّی
- قصههای قرآن
- قصه حیوانات
- اشعار کودکانه
- پرسش و پاسخ
- مهارت «پایان»
- مهارت «بازی»
- مهارت «شروع»
- مخاطب شناسی
- پرسش استاندارد
- اطلاعاتی از قرآن
- مهارت «تدریس»
- بیست اصل تربیتی
- مهارت «نویسندگی»
- مهارت «قصّهگویی»
- مهارت «شعرخوانی»
- شیوه «تنظیم محتوا»
- مهارت «تابلونویسی»
- مهارت «رنگ آمیزی»
- مهارت «فرزندپروری»
- مهارت آموزش «مفاهیم قرآنی»
[1] . ولادتش در نیمه ماه رمضان سوم هجری است. وی اولین فرزند علی علیهالسلام و فاطمه سلام الله علیها است. پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند.تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: « خدایت سلام میرساند و میگوید چون علی برای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده!» رسول خدا (ص) فرمود: « زبان من عربی است و شبّر، عبری است.» جبرئیل گفت: « شبّر در زبان عرب به معنای« حسن» است.» به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. تنها کنیهی آن حضرت « ابو محمد» و مشهورترین القابش« سیّد» و «سبط» و «تقی» است.
در سیره پیامبر و اهل بیت (ع) انتخاب نام نیک و پسندیده برای فرزندان از حقوق اولیه آنان شمرده شده و رسول خدا (ص) بدان توصیه نموده بود. از این روبه هنگام ولادت سبط اکبر پیامبر همگی در فکر انتخاب زیباترین نام برای او بودند. در میان شیعه و سنی مشهور است که انتخاب نام امام حسن و امام حسین (ع) به امر خدا، بوده و به دستور رسول خدا (ص) نام حسنین (ع) برای امام حسن (ع) و امام حسین (ع) برگزیده شد. مردم محیط جزیرة العرب پیش از آن با نام حسن و حسین آشنا نبودند تا فرزندان خود را به این دو اسم نامگذاری کنند و این دو نام از جانب خداوند بر پیامبر (ص) وحی شد، تا آن حضرت بر فرزندان علی (ع) و فاطمه (س) این نامها را بنهد.
در روایات آمده که این دو نام شریف «حسن» و «حسین» در جاهلیت سابقه نداشته و از نامهای بهشتی است: «الحسن و الحسین اسمان من اسماء اهل الجنه، ما سمیت بهما فی الجاهلیه؛ حسن و حسین دو نام از نامهای اهل بهشت است که در زمان جاهلیت سابقه نداشته است. شیخ صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، ج۱، ص۱۳۷. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۳۶۷، طبرسی، فضل بن الحسن، اعلام الوری، ص۴۱۱، ابن اثیر، ابو الحسن علی بن ابی الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۲، ص۹، بخاری، محمد بن اسماعیل، الادب المفرد، ص۲۸۶، کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۶، ص۳۳، ابن اثیر، ابو الحسن علی بن ابی الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۲، ص۹.
- [2]. محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۲۳۸. داستان برگرفته از كتاب قهرمان دو ميدان، رضا شيرازي، پيام آزادی، چ ۱، ۱۳۷۱، ص ۱۵.
- [3] . «أشبهتَ خَلقی و خُلقی؛ تو ازلحاظ آفرینش و خوی (صورت و سیرت) مانند من هستی.» مناقب ابن شهرآشوب، ج ۴، ص ۲۸. اصول کافی، ج ۱، ص ۴۶۱.